Adwent otwiera przed wiernymi czas wyciszenia i duchowej gotowości, przypominając, że spotkanie z Chrystusem dokonuje się zarówno w liturgii, jak i w codzienności. To szczególny moment, by – na wzór Maryi – zatrzymać się, słuchać i z ufnością przyjąć Boże działanie w naszym życiu.
Głównym przesłaniem czytań przypadających na pierwszą niedzielę Adwentu jest potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Zbawiciela. Wraz z nią Kościół rozpoczyna nowy rok liturgiczny, a wierni wchodzą w czas duchowego przygotowania: na ostateczne przyjście Chrystusa oraz do świąt Narodzenia Pańskiego. Z tej okazji w licheńskiej bazylice umieszczono symboliczne znaki zachęcające
do zatrzymania się i refleksji. W głównym ołtarzu zawieszono obraz przedstawiający Zwiastowanie Pańskie. Ma on przypominać wszystkim pielgrzymom o postawie Maryi, która w ufności serca i pokorze oczekiwała na spełnienie się obietnicy danej Jej narodowi – Mesjasza, który miał wybawić naród Izraelski z niewoli. Jej słowa: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” są wzorem gotowości na przyjęcie Zbawiciela, a jednocześnie zaproszeniem, by również nasze serca były otwarte na przyjście Pana.
W Adwencie Maryja zajmuje szczególne miejsce. Kościół ukazuje Ją jako tę, która uczy postawy słuchania, milczenia oraz zawierzenia, potrzebnych do przeżycia tego czasu w sposób dojrzały i owocny. Nic dziwnego, że wielu wiernych wybrało właśnie sanktuarium w Licheniu, aby rozpocząć Adwent wraz z Maryją.
W tym okresie w kościołach odprawiane są Roraty – Msze święte ku czci Matki Bożej, sprawowane o poranku przy towarzyszeniu przynoszonych przez wiernych charakterystycznych lampionów czy świec, które mają symbolizować Maryję niosącą Chrystusa jako Światłość prawdziwą.
Pielgrzymi uczestniczący w licheńskiej bazylice w Mszy św. o godz. 12.00 mieli możliwość otrzymania świecy – roratki. Każdy mógł ją zapalić od płomienia licheńskiej świecy roratniej, a następnie zabrać do domów i parafii. Ten piękny, symboliczny gest był wezwaniem, by światło, które symbolizuje Chrystusa, towarzyszyło wiernym podczas rodzinnych modlitw i rozświetlało czas oczekiwania na spotkanie z Nowonarodzonym.
Adwent, trwający w Kościele cztery tygodnie, ma podwójny wymiar: przygotowuje do świąt Bożego Narodzenia, a jednocześnie kieruje uwagę ku powtórnemu przyjściu Chrystusa na końcu czasów. To dlatego liturgia tak mocno akcentuje czujność, gotowość serca, nawrócenie i modlitwę. W pierwszej części Adwentu akcent pada na oczekiwanie eschatologiczne – przypomnienie, że chrześcijanin żyje
nadzieją na spotkanie z Panem. Dopiero w drugiej części, począwszy od 17 grudnia, liturgia koncentruje się na bezpośrednim przygotowaniu do narodzin Jezusa w Betlejem.
Niech roratnie świece zabrane z Lichenia staną się w domach wiernych znakiem duchowej i modlitewnej jedności z sanktuarium oraz przypomnieniem o potrzebie codziennego otwierania się na Boga. Niech towarzyszą Roratom i rodzinnemu oczekiwaniu, aby Adwent stał się czasem prawdziwego duchowego odnowienia. Wzorem Maryi uczmy się słuchać Boga, ufać Mu w codzienności i z wiarą przyjmować Chrystusa, który nieustannie przychodzi, by umacniać serca tych, którzy Go oczekują.
