W niedzielę 11 maja zgromadziliśmy się jako wspólnota wiary i narodu, by
uczcić 162. rocznicę Powstania Styczniowego. Szczególnym znakiem
dzisiejszych obchodów było wniesienie 160-metrowej flagi przed wizerunek
Matki Bożej Licheńskiej. Ten dzień jest nie tylko historycznym wspomnieniem,
ale okazją do refleksji nad przynależnością do Ojczyzny.
Wspólnota wiary i narodu
Obchody rozpoczęły się Mszą św. pod przewodnictwem ks. kustosza Sławomira Homoncika MIC. Ważnym znakiem dzisiejszej uroczystości było wniesienie do bazyliki 160-metrowej flagi, którą podtrzymywali żołnierze i ochotnicy w różnym wieku. Dzięki zaangażowaniu wielu pokoleń, flaga stała się symbolem jedności naszego narodu.
Jak mówił podczas homilii ks. kustosz Sławomir Homoncik MIC: „Dla barw narodowych wielu oddawało życie. Za bycie Polakami wielu poświęcało zdrowie. A czy my czujemy się jeszcze Polakami? Obyśmy czuli pragnienie utożsamiania się z naszą Ojczyzną, czuli się za nią odpowiedzialni, że jesteśmy jedną wielką rodziną, która chce razem tworzyć wspólnotę”.
Wolność – najcenniejszy dar
Flaga, mimo że jest jedynie materialnym znakiem naszej tożsamości, niesie za sobą ogrom poświęceń. Jest świadectwem wartości ofiary poniesionej za wolność. Czasy pokoju nie zdejmują z nas odpowiedzialności troski o jedność i wspólne dobro..
Po zakończeniu Mszy św. uczestnicy obchodów, przedstawiciele władz powiatowych i gminnych oraz pielgrzymi wspólnie i w milczeniu udali się pod pomnik Polonia 1863, gdzie złożono kwiaty i oddano hołd bohaterom. Był to znak wdzięczności, modlitwy i pamięci oraz okazja do głębokiej refleksji nad naszą tożsamością – kim jesteśmy jako naród, jako wspólnota wierzących, jako obywatele wolnej Polski.
Flaga i krzyż są symbolami szczególnie wpisanymi w historię Polski i nieodłącznymi elementami naszej tożsamości narodowej. Przeszłość, którakształtuje naszą teraźniejszość, zajmuje szczególne miejsce w pamięci Polaków i budzi wdzięczność za tak cenny dar, którym jest wolność.
