Dobiegł końca czas rekolekcji dla poszukujących Boga – „Jak nie zagubić się w świecie?”

Żyjemy w czasach, w których fasady są najważniejsze, a przyjemności i święty spokój są kultywowane jak bóstwa. A przecież każdy sam najlepiej wie, co się za nimi kryje. Czy taki sposób na życie daje klimat sprzyjający wzrostowi duchowemu? Jaką korzyść będę miał z tego, że zdobędę cały świat, ale stracę swoje życie, poniosę straty na duszy? (Mt 16, 26) Jak więc nie zagubić się w naszym świecie? Już św. Tomasz z Akwinu mówił, że „łatwiej dochodzi się do prawdy od błędu, niż z zamętu”.

 

Rekolekcje „Nie zgubić się w świecie” prowadzone przez ks. Mirosława Ślełdzińskiego MIC w licheńskim sanktuarium nie miały formy poradnikowej, sprowadzającej się do prostych recept. Kilkunastu uczestników w trzeci weekend lipca podejmowało refleksję nad chaosem życiowym, pędem świata i trzeźwym myśleniem. – Aktywizowaliśmy swoje pragnienie, żeby się nie zgubić. Zagubienie to stan przejściowy, natomiast zgubić się to stan trwały, niezmienny i bliski zatraceniu wiecznemu. Niech pogłębi się nasze pragnienie, by podczas pielgrzymki ziemskiej, różne siły, idee nas nie zwiodły. Byśmy nie zboczyli z właściwego kursu – mówił marianin i zachęcał, by to był czas refleksji, otwartego serca na Boga.

 

Marianin podkreślił, że nie ma większej pokusy, niż ta uzasadniona intelektualnie. Na przykład usprawiedliwianie braku czasu dla Boga natłokiem codziennych obowiązków. – Trzeba pamiętać o tej lepszej cząstce – podkreślił ks. Ślełdziński, nawiązując do Ewangelii według św. Łukasza, mówiącej o Jezusie w gościnie u Marty i Marii: „Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”, ponieważ słuchała Chrystusa, siedząc u Jego stóp, w przeciwieństwie to krzątającej się Marty. – Ważne, by nie dać się dać zepchnąć w wir nietrzeźwości, w której na pierwszym miejscu jest pośpiech, natłok obowiązków. Możliwe jest to tylko siadając, od czasu do czasu, u stóp Pana Jezusa, modląc się i podejmując refleksję nad życiem – tłumaczył marianin. W przeciwnym razie zabraknie relacji z Bogiem, a życie zdominują uczucia zmęczenia i niewdzięczności.