W sobotę, 6 grudnia 2025r., w sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej odbyło się kolejne już Sympozjum Maryjno-Mariologiczne pod hasłem „Maryja i Józef. Język gestów, miłość bez słów”. Spotkanie poświęcono refleksji nad postaciami Maryi i Józefa, będącymi wzorami więzi oraz umiejętności budowania relacji mimo przeciwności. Organizatorem wydarzenia było Centrum Formacji Maryjnej „Salvatoris Mater”.
W ramach sympozjum uczestnicy wysłuchali pięciu wystąpień przygotowanych przez prelegentów:
• dr Tomasz Sekulski MIC: „Milczenie i słuchanie – różne sposoby komunikacji w Świętej Rodzinie”
• dr Antonio Panaro (Domus Bethaniae w Jerozolimie, PUL): „Maryja i Józef wobec wspólnej misji – rodzina jako przestrzeń powołania”
• prof. dr hab. Janusz Kręcidło MS (UKSW): „Zwiastowania i sny. Relacja z Duchem: otwartość na natchnienia i prowadzenie”
• dr hab. Monika Waluś (KUL): „Zaufanie ponad lękiem – Maryja i Józef uczą przezwyciężania kryzysów”
• prof. dr hab. Kazimierz Pek MIC (KUL): „Gościnność Józefa i Maryi”
Poszczególne wystąpienia przeplatane były panelami dyskusyjnymi, dzięki którym możliwa była wymiana myśli oraz dzielenie się własnym spojrzeniem na poruszane treści. Prelegenci ukazali temat w szerokim ujęciu, wzbogacając słuchaczy o głębokie i różnorodne refleksje duchowe oraz teologiczne.
Ks. Tomasz Sekulski MIC w swoim przedłożeniu zaznaczył, że św. Józef nazywany jest „mistrzem milczenia” nie bez powodu – to właśnie on uczy, jak słuchać Boga w ciszy i zaufaniu. Wskazał, że choć Małżonek Maryi milczy, jego postawa staje się jasnym i czytelnym przekazem miłości oraz odpowiedzialności. Ksiądz Sekulski zwrócił również uwagę na to, że przy Józefie, Maryja mogła doświadczać prawdziwego bezpieczeństwa: „Wziął swoją małżonkę do siebie. Tutaj szczególnie bardzo lubię dosłowne tłumaczenie, które mówi, że nie tylko wziął, ale przyjął” – zauważył ks. Tomasz, wskazując, że jest to najgłębszy gest otwartości i szacunku wobec drugiej osoby.
prof. dr hab. Janusz Kręcidło MS oparł swoje przedłożenie na dwóch kluczowych scenach biblijnych: zwiastowaniu Maryi oraz pierwszym śnie św. Józefa, ukazując je jako przestrzeń pogłębionego rozeznawania duchowego. Jak zauważył, Matka Boża uczy, że otwartość na Ducha Świętego oznacza „odwagę zadawania pytań, intelektualną uczciwość w konfrontacji słowa z naszą rzeczywistością oraz oblubieńczą radość w czynieniu Bożej woli swoją wolą”. Św. Józef natomiast, wierny sumieniu i ufności w wewnętrznym doświadczeniu Boga, przypomina, „że prawdziwe fiat często nie potrzebuje słów”.
dr Antonio Panaro skupił uwagę słuchaczy na Nazaretańskiej Rodzinie jako uniwersalnym wzorcu, przypominając, że „Bóg jest tym, który powołuje ludzi do życia w rodzinie”. Podkreślił, że „Święta Rodzina z Nazaretu pozostaje dla nas nieocenionym wzorem posłuszeństwa woli Bożej, wzajemnej odpowiedzialności rodziców i komplementarności ich ról oraz wartości życia ukrytego”. Jak zaznaczył prelegent, to właśnie w tej zwyczajnej codzienności – „w pracy, modlitwie, w wierności Bogu” – wzrastał Syn Boży, ukazując, że świętość jest osiągalna w prostocie życia na co dzień.
dr hab. Monika Waluś w swoim wystąpieniu skupiając się na wzorcu postawy Świętych Małżoników wobec doświadczenia lęku i niepewności, ukazała ich relację jako przestrzeń, w której działa Bóg. Odwołała się do momentu, w którym anioł wypowiada do Józefa słowa: „Nie bój się wziąć Maryi”. Jak podkreśliła prelegentka: „Józef się budzi i przyjmuje natychmiast, bez żadnych wewnętrznych dyskusji, to co się wydarzyło. Mamy tutaj pełny szacunek do relacji”. W dalszej części wykładu przywołała słowa Benedykta XVI: „Zawierzenie Bogu jest ogołoceniem siebie, wyżyczeniem się siebie. Tylko ten, kto godzi się stracić siebie dla Boga, może się stać sprawiedliwym jak św. Józef”
prof. dr hab. Kazimierz Pek MIC podjął refleksję nad postawą gościnności Maryi i Józefa, wskazując, że ich otwartość i zdolność przyjęcia Jezusa nie wynikały jedynie z ludzkiej decyzji, lecz były możliwe dzięki uprzedzającemu działaniu Boga: „Przyjęli Jezusa, otwierali się na Jezusa, bo wcześniej oni sami zostali przyjęci”. Podkreślił, że to Bóg jako pierwszy udziela człowiekowi „gościny”, powołując do istnienia, towarzysząc w życiowych przejściach i otwierając drogę zbawienia. Duchowy przykład Józefa i Maryi ma kierować spojrzenie ku Temu, który pierwszy otworzył swój dom człowiekowi — Bogu Ojcu.
„Do zobaczenia następnym razem”
Na zakończenie spotkania ks. Adam Stankiewicz MIC, dyrektor Centrum Formacji Maryjnej „Salvatoris Mater”, wyraził wdzięczność wszystkim prelegentom, uczestnikom oraz osobom zaangażowanym w organizację sympozjum. Jak sam podkreślił: „Chodzi w tym o to, by dzielić się tymi talentami, tymi darami, które Pan Bóg w każdym z nas złożył dla wspólnego dobra i dla Jego większej chwały”.
Dyrektor Centrum Formacji Maryjnej zapowiedział również, że kolejne sympozjum odbędzie się 21 marca 2026 roku, ponownie stwarzając przestrzeń do spotkania i wymiany duchowych doświadczeń. Całość zwieńczyła modlitwa do Świętej Rodziny św. Jana Pawła II.
