O mądrość Ducha Świętego dla wszystkich Polaków i Litwinów, aby umacniali przyjaźń między swoimi narodami, modlono się dziś, 8 czerwca, w licheńskiej bazylice w dniu liturgicznego wspomnienia św. Jadwigi, Króla Polski. W związku z obchodzonym dziś w licheńskim sanktuarium dniem modlitw w intencji przyjaźni polsko-litewskiej, podczas południowej Eucharystii został poświęcony obraz św. Jadwigi, który zawiśnie w Kaplicy Ostrobramskiej znajdującej się nieopodal licheńskiej Golgoty.
Odnosząc słowa dzisiejszej Ewangelii do św. Jadwigi, ks. Janusz Kumala, kustosz licheńskiego sanktuarium, powiedział, iż była ona osobą żyjącą w świetle Chrystusa. – „Św. Jadwiga pomimo, że miała władzę, pieniądze i uznanie w oczach swoich poddanych, nie koncentrowała się na sobie, ale na Chrystusie, któremu służyła w drugim człowieku – ubogim, potrzebującym. Taką ją zapamiętały pokolenia. Troszczyła się także o to, aby Chrystus był znany i kochany. Dlatego, gdy zrodziła się możliwość głoszenia Chrystusa na Litwie, to właśnie ona poślubiła Władysława Jagiełłę, wielkiego księcia litewskiego, i dzięki temu została zapoczątkowana chrystianizacja, czyli głoszenie nauki Chrystusa w całej Litwie”.
Na Mszy św. obecne były dzieci pierwszokomunijne z parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Goleniowa. W homilii ks. Kumala zwrócił uwagę, iż dominującym kolorem dziś wewnątrz licheńskiej świątyni jest kolor biały. A to za sprawą grupy dzieci, które przyjechały dziękować za to, że Pan Jezu przyszedł do ich serc. Kapłan nawiązał także do odczytanej dziś Ewangelii wg św. Mateusza, w której Jezus mówi, iż każdy z nas jest solą tej ziemi.
– „Symbolika soli ma nam powiedzieć, że to my, chrześcijanie, mamy nadawać smak światu, czyli ludziom, wśród których żyjemy, aby świat był dobry. Naszym zadaniem tu, na ziemi, jest to, aby ludzie w nim żyjący byli dobrzy, uprzejmi, żyjący miłością. My, jako uczniowie Jezusa, musimy się o to starać i o to zabiegać z całych sił” – powiedział ks. Kumala.
Homileta pytał także, cóż oznacza stwierdzenie zawarte w dzisiejszej Ewangelii, że mamy być solą świata? – „To znaczy, że mamy mieć w sobie Jezusa, że mamy żyć miłością, że mamy żyć zgodnie z Bożymi przykazaniami. Wówczas będziemy solą w tym świecie, w którym żyjemy. Wszyscy jesteśmy do tego powołani” – wyjaśnił marianin.
Kapłan dodał, że potrzebujemy Jezusa, który jest światłem, aby dostrzec innych ludzi. – „On jest światłem i świeci poprzez nas. To my promieniujemy światłem, dobrem i miłością. A gdy nie ma w nas światła, to nie będziemy zauważać innych ludzi. Dlatego potrzebujemy Jezusa w naszym życiu, aby wskazywał nam drogę”.
Kończąc rozważania ks. Kumala podkreślił, że obydwa narody, polski i litewski, łączy długa i wspólna historia. – „Za wstawiennictwem św. Jadwigi prośmy o błogosławieństwo Boże dla braci Litwinów, aby trudności i problemy, które napotyka Litwa, zostały pokonane i aby łączyła nas coraz większa przyjaźń i wzajemna życzliwość, bo przecież łączy nas historia, łączą nas święci, łączy nas Chrystus”.
Przed zakończeniem Mszy Świętej kustosz Kumala MIC dokonał poświęcenia obrazu przedstawiającego wizerunek św. Jadwigi, Króla Polski. Malowidło zawiśnie w kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej, która znajduje się nieopodal licheńskiej Golgoty, w starej części licheńskiego sanktuarium.
Św. Jadwiga urodziła się w roku 1374 jako córka króla Węgier i Polski, Ludwika Andegaweńskiego. Po ojcu odziedziczyła tron Polski i w roku 1384 została koronowana. Poślubiła wielkiego księcia Litwy, Władysława Jagiełłę, przyczyniając się do nawrócenia tego kraju na chrześcijaństwo. Przyczyniła się też do powstania w Krakowie Wydziału Teologicznego i odnowienia Uniwersytetu. Przez całe życie odznaczała się hojnością dla ubogich. Zmarłą w Krakowie 17 lipca 1399 roku. Jest patronką Litwy i Polski. Pochowano ją w podziemiach katedry na Wawelu w Krakowie. Kanonizował ją w roku 1997 św. Jan Paweł II. W ikonografii św. Jadwiga ukazywana jest w stroju królewskim.
