W dniach 11–12 czerwca do sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej przybyła XX Ogólnopolska Pielgrzymka Sybiraków, zorganizowana przez ks. Zdzisława Banasia – Krajowego Duszpasterza Sybiraków. Wzięli w nim udział dawni zesłańcy, poczty sztandarowe, harcerze oraz środowiska kultywujące pamięć o ofiarach sowieckich deportacji.
Pielgrzymka rozpoczęła się wieczorną Mszą św., a następnego dnia uczestnicy zgromadzili się przed Pomnikiem Sybiraków, gdzie odbyła się uroczystość upamiętniająca losy zesłańców. W krótkich przemówieniach wspominano dramatyczne historie – nocne wywózki, cierpienie oraz zaznaczono konieczność, aby pamięć po nich nie przeminęła. Odśpiewano hymn Polski i Sybiraków:
„Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt, wyznaczyły bezimienne krzyże… Nie zatrzymał nas czerwony kat, bo przed nami Polska, coraz bliżej!” – wybrzmiało pod pomnikiem pośród licheńskich alejek. Pragnienie powrotu do Polski stało się dla wygnańców jedyną nadzieją, która otulała wśród mrozów i ciężkiej, fizycznej pracy.
Podczas składania kwiatów obecne były delegacje m.in. z Opola, Legnicy, Wrocławia i Piły.
„Często zapominamy, że są jeszcze wśród nas żywi świadkowie tych wydarzeń. Polacy, którzy są zapomniani, którzy byli wywożeni z całej ściany wschodniej. Prawie 2 mln ludzi doznało represji sowieckich w latach 1945-1959. Te wszystkie grupy Sybiraków znalazły się w otchłaniach zimnej tajgi syberyjskiej i gorących stepów Kazachstanu, tylko dlatego, że byli Polakami” – mówił uczestnik wydarzenia.
Kolejnym punktem spotkania była uroczysta Msza św., której przewodniczył ks. Zdzisław Banaś.
Pielgrzymka Sybiraków w licheńskim sanktuarium to okazja do budowania międzypokoleniowych więzi. Obecność harcerzy z Kluczborka, pragnących przedłużyć pamięć o Polakach okradanych ze swojej godności i tożsamości, pozostawia nadzieję, że trud i ofiara wygnańców nie odejdzie w cień przeszłości.
Refleksja nad śmiercią i życiem, cierpieniem oraz niestrudzonym duchem walki o wolność towarzyszyła przez cały pobyt pielgrzymów. „Wdzięczni Bogu za ocalenie i powrót z nieludzkiej ziemi – sowieckiego piekła, pamięci zesłańców i ofiar, ku przestrodze przyszłych pokoleń” – głosi wyryty tekst na pomniku ufundowanym przez ocalałych Sybiraków.
Licheń stał się miejscem, gdzie historia spotyka się z modlitwą, a ból przeszłości przemienia się w siłę przyszłości.
